W dosyć powszechnym przekonaniu przyjmuje się, że można zasiedzieć budynek (najczęściej dom). Jest to przekonanie najczęściej błędne.
Zgodnie bowiem z art. 47 i art. 48 k.c. budynek trwale związany z gruntem jest jego częścią składową i nie może być odrębnym od niego przedmiotem własności i innych praw rzeczowych chyba, że ustawa stanowi inaczej. Tak więc zasadą w naszym prawie jest „czyj grunt, tego budynek” – czerpie ona z łacińskiej zasady Superficies solo cedit (łac. To, co jest na powierzchni, przypada gruntowi). Z powyższego wynika, że nabywca w drodze zasiedzenia działki (siedliska) nabywa też stojące na nim zabudowania, o ile są trwale związane z gruntem.