Zgodnie z zapisami w prawie rodzice są zobowiązani do zapewnienia utrzymania swoim dzieciom, do momentu w którym te nie są w stanie utrzymać się samodzielnie. Niekiedy środki, potrzebne do spełniania tego wymogu, są uzyskiwane przez dziecko w wyniku postępowania alimentacyjnego, które dotyczy na równi obojga rodziców, bez względu na ich wzajemne pożycie.
Górna granica wieku, do jakiego dzieci mogą żądać od rodziców alimentów, a więc dostarczania im środków utrzymania, a w miarę potrzeby także środków wychowania, nie została określona wprost przepisami prawa. Dzieje się tak, ponieważ osiągnięcie przez dziecko pełnoletności nie jest równoznaczne z osiągnięciem możliwości samodzielnego utrzymywania się.
Rodzice mają więc obowiązek płacenia alimentów dzieciom, które:
- -nie są w stanie samodzielnie się utrzymać (chyba, że dzieci te uzyskują dochody, które wystarczają na pokrycie kosztów ich utrzymania i wychowania),
- -znajdują się w niedostatku (nie mają środków wystarczających na pokrycie kosztów ich utrzymania i wychowania).
Alimenty tylko do 18-stki?
Obowiązek płacenia alimentów przez rodziców nie wygasa więc wraz z momentem osiągnięcia przez ich dziecko pełnoletności. O tym, czy rodzice mają obowiązek płacenia alimentów na rzecz dziecka decyduje bowiem to, czy dziecko może się samodzielnie utrzymać, tzn. pokrywać swoje potrzeby z uzyskiwanych przez siebie dochodów. Rodzice pełnoletnich dzieci mogą natomiast odmówić płacenia alimentów na ich rzecz, jeżeli:
- -płacenie alimentów będzie powodować nadmierny dla nich uszczerbek, np. alimenty będą stanowiły zbyt dużą część ich dochodów,
- -dziecko nie podejmuje żadnych starań, aby utrzymywać się samodzielnie, np. nie szuka zatrudnienia lub nie podejmuje starań dla podjęcia pracy,
- -płacenie alimentów byłoby sprzeczne z zasadami współżycia społecznego, np. pracujący rodzic ma płacić alimenty dziecku, które nie pracuje, nie uczy się, itp.
Alimenty = pieniądze?
Należy wiedzieć, że wykonanie obowiązku alimentacyjnego rodzica względem dziecka, (potocznie nazywane „płaceniem alimentów”), wcale nie musi polegać na dostarczaniu dziecku pieniędzy na utrzymanie i wychowanie. Z obowiązku tego w całości lub w części, wywiązuje się także rodzic, który swoim osobistym staraniem dba o utrzymanie lub wychowanie dziecka (np. prowadząc dom rodzinny, pomagając dziecku w odrabianiu lekcji, itp.).
W sytuacji kiedy rodzic lub rodzice nie spełniają ciążącego na nich obowiązku alimentacyjnego, dziecko, celem wymuszenia jego realizacji, może wystąpić na drogę sądową.
Szukasz prawnika, który pomoże w twojej sprawie? Znajdziesz go na casum.pl!
