Nakaz zapłaty jest to rozstrzygnięcie sądu wydane w postępowaniu, stanowiące rodzaj wyroku. Rozstrzygnięcie takie zapada na posiedzeniu niejawnym, czyli bez udziału którejkolwiek ze stron, w oparciu o pozew złożony przez stronę (powoda). Nakaz zapłaty wydawany jest w sprawach, w których powód dochodzi roszczenia pieniężnego (np. zapłaty należnej mu kwoty pieniężnej) albo świadczenia innych rzeczy zamiennych (zalicza się do nich rzeczy, które można policzyć, zmierzyć lub zważyć).
Sąd, wydając nakaz zapłaty, nakazuje pozwanemu (czyli osobie, przeciwko której skierowany jest pozew), aby w ciągu 2 tygodni od doręczenia mu nakazu zaspokoił roszczenie powoda, czyli uiścił należną mu kwotę wraz z kosztami. Doręczając nakaz zapłaty, sąd jednocześnie poucza pozwanego, że jeżeli nie zgadza się z orzeczeniem, ma prawo wnieść – również w ciągu 2 tygodni – sprzeciw do sądu, który wydał nakaz zapłaty.
W sprzeciwie od nakazu zapłaty wydanym w postępowaniu upominawczym (czyli postępowaniu sądowym, które ma na celu jak najszybsze uzyskanie przez wierzyciela nakazu zapłaty określonej sumy pieniężnej od dłużnika) pozwany powinien określić, czy zaskarża nakaz zapłaty w całości, czy też w części oraz przedstawić zarzuty i zgłosić dowody na poparcie jego sprzeciwu. Sprzeciw od nakazu zapłaty nie podlega opłacie sądowej.
W składanym sprzeciwie pozwany powinien wskazać:
- – fakty, które przyznaje,
- – fakty, którym zaprzecza,
- – fakty, z których wynika że zgłaszane przez pozwanego zarzuty są zasadne.
Sprzeciw od nakazu zapłaty można sporządzić w zwykłej formie pisemnej lub też na urzędowym formularzu SP (Sprzeciw od wyroku zaocznego-Zarzuty od nakazu zapłaty-Sprzeciw od nakazu zapłaty), który dostępny jest na stronie internetowej Ministerstwa Sprawiedliwości lub w sądach i urzędach gmin.
Sprzeciw od nakazu zapłaty wydanego w postępowaniu upominawczym należy złożyć na urzędowym formularzu w sprawach, które podlegają rozpoznaniu w postępowaniu uproszczonym, tj. w sprawach, w których powód dochodzi:
- 1) roszczeń wynikających z umów, jeżeli wartość przedmiotu sporu (czyli podana
w pozwie kwota pieniężna) nie przekracza 5000 złotych, - 2) roszczeń wynikających z rękojmi lub gwarancji jakości, jeżeli wartość przedmiotu umowy (czyli kwota, której zapłaty żąda się od strony pozwanej) nie przekracza 5000 złotych,
- 3) roszczeń o zapłatę czynszu najmu lokali mieszkalnych i opłat obciążających najemcę oraz opłat z tytułu korzystania z lokalu mieszkalnego w spółdzielni mieszkaniowej – bez względu na wartość przedmiotu sporu.
Formularz sprzeciwu należy wypełnić czytelnie, dokonując wpisów bez skreśleń i poprawek. Sprzeciw składa się w biurze podawczym sądu lub przesyła pocztą. Niezachowanie warunków formalnych sprzeciwu, które uniemożliwiają nadanie mu dalszego biegu, powoduje wezwanie do uzupełnienia w terminie tygodniowym braków pisma. Jeżeli braki nie zostaną w tym terminie uzupełnione, sprzeciw podlega odrzuceniu.
W przypadku, gdy sprzeciw od nakazu zapłaty sporządzany jest w zwykłej formie pisemnej, powinien zawierać następujące elementy:
- – oznaczenie sądu, do którego jest skierowany sprzeciw, imię i nazwisko lub nazwę stron, ich przedstawicieli ustawowych i pełnomocników;
- – oznaczenie rodzaju pisma – czyli zatytułowanie go jako „Sprzeciw od nakazu zapłaty”;
- – opis okoliczności, dowody je potwierdzające oraz żądanie;
- – podpis strony albo jej przedstawiciela ustawowego lub pełnomocnika;
- – wykaz załączników.
A jeśli w Twojej sprawie potrzebujesz pomocy prawnika, skorzystaj z serwisu Casum.pl, który tworzą prawnicy z całej Polski.
